Kraków widziany z krążownika

Rok produkcji: 2019

Dokumentalny wizerunek miasta okresu międzywojnia „podparty” fragmentami tekstów i fotografii z Ilustrowanego Kuriera Codziennego. Siedziba IKC mieściła się w Pałacu Prasy, „zacumowanym” między ulicami Wielopole i Starowiślną.

Z wizerunkiem miasta „równającego” do Europy (idea Wielkiego Krakowa) wkraczał podwawelski gród w rzeczywistość międzywojnia zaledwie dwudziestoletnią, bo – czego nikt nie przewidział – czas wolności zamykał się właśnie takimi cezurami dwóch światowych wojen. Ten właśnie okres „radości z odzyskanego śmietnika” (powrotu znów na własne śmieci) jak pisał związany z Krakowem Juliusz Kaden Bandrowski, przymierzany obok Żeromskiego do roli budziciela sumień, jest przedmiotem filmowego obrazu dokumentującego samorządowe oblicze Krakowa tamtych dni aż do wybuchu nowej wojny. Przywołanie nazwiska wybitnego pisarza, początkami życiorysu złączonego z krakowskimi szkołami, który jednak przenosi się do Warszawy i tam wydaje swe powieści, to symboliczny przyczynek do ogólnej charakterystyki krakowskiego międzywojnia; odpływu utalentowanych jednostek. Ludzie wybitni  sukcesy życiowe łączą z odzyskaną znów stolicą, co jest racjonalne, choć dla rozwoju Krakowa dramatyczne.

Muzyka: Krzysztof Ridan, Zygmunt Konieczny
Reżyseria: Julian Rachwał
Zdjęcia: Maciej Mroziewski, Tomasz Bury
Scenariusz: Julian Rachwał
Montaż: Paweł Augustynek Halny